Στο Ημίφως - Feel In'

Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονική κι όμως πρέπει να παραδεχτούμε πως οι ακροατές έχουμε επικεντρώσει τα αυτιά μας στους καλλιτέχνες απ’τις μεγαλουπόλεις, αφήνοντας στο περιθώριο συγκροτήματα από την επαρχία. Οι Feel in’ από την Πάτρα γεμίζουν τον κενό χώρο με συναισθήματα (όπως λέει και το όνομα τους), και φυσικά καλή μουσική.

Η αρχή

Η ιστορία των Feel in’ ξεκινάει το καλοκαίρι του 2001 λίγο πιο έξω από την Πάτρα όπου ο Δημήτρης Ροντογιάννης (ένας πρώην χιπχοπάς και νυν εντεχνιάρης), ο Βαγγέλης Μουρελάτος (ένας χιπχοπάς – housας) και ο Νίκος Γαλάνης (ένας μεταλάς) συναντιούνται σε ένα camping που δούλευαν. Δύο χρόνια μετά ο Βαγγέλης συναντά τυχαία τον Δημήτρη, τον τροφοδοτεί με τις πιο πρόσφατες χιπ χοπ κυκλοφορίες και η φλόγα δεν αργεί να ξανανάψει. Τα συζητάνε μεταξύ τους και αποφασίζουν να κάνουνε μια προσπάθεια. Το όνομα αυτής Feel in’. Ο στόχος τους ήταν να κάνουνε κάτι διαφορετικό από το συνηθισμένο. Φωνητικά, φυσικά όργανα, σύνθεση τραγουδιών. Μετά από λίγους μήνες ύπαρξης, έχοντας ηχογραφήσει ένα ‘’σπιτικό’’ demo, ο Δημήτρης προτείνει στο Νίκο (ο οποίος ήταν σε μια ροκ μπάντα) να δοκιμάσει κάποια φωνητικά στα ήδη υπάρχοντα τραγούδια. Με αυτή τη σύνθεση συνεχίζουμε την πορεία μας σε ένα υπόγειο για περίπου 3-4 χρόνια προβάροντας και δημιουργόντας.

Η Πάτρα

Η απόδραση από το υπόγειο ξεκίνησε όταν ο Δημήτρης γνώρίσε κάποια παιδιά που ασχολούνταν με το χιπ χοπ, σε μια συναυλία, και δημιουργήθηκαν οι πρώτες φιλίες. Σιγά σιγά δημιουργείται στην Πάτρα ένας πυρήνας συγκροτημάτων και καλλιτεχνών που μέσα από την αγάπη τους για τη μουσική βάζει στην άκρη όσες διαφορές υπάρχουν και δηλώνει την παρουσία του διοργανώνοντας αρκετές δραστηρίοτητες. Πολλές συναυλίες, ρομαντική διάθεση, ενότητα, αλληλοϋποστήριξη. Βιώναμε κάτι παρόμοιο με το ξεκίνημα του χιπ χοπ στην Ελλάδα και όλες αυτές οι εμπειρίες μας κάνουν να νοιώθουμε απίστευτα τυχεροί που τις ζήσαμε και θεωρούμε οτι είναι η πιο όμορφη κληρονομιά του μουσικού μας ταξιδιού. Χρωστάμε ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους φίλους που μας αγκάλιασαν τότε και παρ' ότι οι δρόμοι μας έχουν χωριστεί πάντα θα τους θυμόμαστε.

Το επόμενο βήμα

Όσο συνεχίζοντε οι συναυλίες συνειδητοποιούμε ότι κάτι μας λείπει. Οι προηχογραφημένες κιθάρες (έως τότε από το Δημήτρη και το Νίκο) δεν επαρκούν. Κάπως έτσι προτείνει ο Νίκος στον Γεράσιμο Γιαννακάκη, ο οποίος παίζει κιθάρα και δουλεύει μαζί με τον Νίκο ως δισκοθέτες σε ένα μαγαζί στην Πάτρα, να έρθει να παίξει στην πρόβα μαζί μας. Το αρχικό πλάνο ήταν ο Γεράσιμος να είναι session μουσικός για τις συναυλίες όμως βλέποντας ότι υπάρχει κοινό όραμα και χημεία γίνετε και ο Γεράσιμος μόνιμο μέλος του συγκροτήματος.

Ανοίγει η σκηνή

Ο καιρός περνάει και αρχίζουμε να νοιώθουμε ότι η ιδέα του να βγάλουμε μια ολοκληρωμένη δουλειά ωριμάζει μέσα μας. Προπομπός αυτού είναι το ανεξάρτητου video clip που γυρίστηκε για το τραγούδι “Το κορίτσι της βροχής” καθώς και κάποια demo που ηχογραφούσαμε σε studio τα οποία όμως δεν είχαν φτάσει ακόμα στο ηχητικό αποτέλεσμα που επιθυμούσαμε. Μέσω ενός κοινού φίλου γνωριζόμαστε με τον Σάκη Μπαστα (Noisebox studio) και ξεκινάμε να ετοιμάζουμε τον δίσκο “Ανοίγει η σκηνή”. Μετά από αρκετό χρόνο ηχογραφήσεων ο δίσκος είναι έτοιμος και ξεκινάμε τις συζητήσεις για το πως μπορεί να βγει. Λίγο καιρό μετά εκδηλώνει το ενδιαφέρον της η δισκογραφική εταιρεία Legend και ο δίσκος βγαίνει.

Το παρόν και το αύριο

Ενα χρόνο μετά συνεχίζουμε να γράφουμε τραγούδια, κάνουμε όσο δυνατόν περισσότερες συναυλίες, ετοιμάζουμε ένα EP με διασκευές καθώς και την επόμενη δισκογραφική δουλειά μας.

Η μουσική μου / τι πιστεύω, τι πρεσβεύω

Η μουσική σίγουρα ήταν και είναι η σύντροφός μας. Μέσα από τη δική μας μουσική προσπαθούμε κατ' αρχάς να εκφραστούμε, να βγάλουμε από μέσα μας ότι μας πνίγει, να γελάσουμε, να κλάψουμε, να φωνάξουμε. Το όνειρο μας ήταν και είναι να καταφέρουμε να φιλτράρουμε το χιπ χοπ μέσα από το δική μας αισθητική, τις δικές μας επιρροές και να του δώσουμε το δικό μας στίγμα. Τα τραγούδια μας βασίζοντε στην σύνθεση από το μηδέν, άλλοτε ξεκινώντας από μια μελωδία στην κιθάρα, άλλοτε από ένα beat κ.ο.κ. Ο στίχος κοινωνικοπολιτικός και προσωπικός. Στόχος του η σκέψη και ο προβληματισμός μέσα από ένα θετικά κριτικό πρίσμα. Δεν θεωρούμε ότι πρεσβεύουμε κάτι. Αλώστε μέσα από τη μουσική το τι είσαι εσύ δεν εκφράζεις; Πάντα νοιώθαμε ότι το να κρατάς ένα μικρόφωνο είναι μεγάλη ευθύνη και πάντα έτσι προσπαθούμε να αντιμετωπίζουμε την μουσική μας. Η μεγαλύτερη μας χαρά είναι όταν ένα τραγούδι μας τύχει να βοηθήσει, συντροφεύσει ή προβληματίσει κάποιον.

Αγαπημένοι μου καλλιτέχνες/επιρροές

Από τους FF.C ως τον Χρήστο Θηβαίο. Από τους Metallica ως τους Prodigy. Από τους The Cure ως τους Rage against the Machine. Από τους Depeche Mode ως τους Terror X Crew.

Αγαπημένος μου στίχος

Νίκος: “Ποτέ μη λυπάσαι για αυτό που διάλεξες να σαι, δε χρωστάς σε κανένα γι αυτό κανένα μη φοβάσαι” Terror X Crew

Βαγγέλης: “Αν μπορούσα για μία μέρα να γινόμουνα θεός. Ότι ήθελα να γίνεται χωρίς γιατί καί πως. Θα φτιαχνα τον κόσμο από την αρχὴ κάπως αλλιώς. Όπως στα ματιά μου φαντάζει ιδανικός, ω ναι...” Ραψωδός Φιλόλογος

Γεράσιμος: “Κάποιοι κρατάνε το χιπ χοπ ζωντανό. Άλλοι το κρατάν απ’ το λαιμό για δικό τους όφελος και για δικό τους σκοπό. Παίζουν δικό τους ρυθμό, βλέπουν το λάθος σωστό
έχουν τις μπίζνες στο μυαλό, και το μυαλό στις μπίζνες, κάνουν χρυσές επιτυχίες και ξεχνάνε τις ρίζες" Terror X Crew

Δημήτρης: “Σου χει τύχει ποτέ να νιώθεις μόνος μέσα στο πλήθος, παρέα μου ο στίχος κι ο ήχος..." FF.C

Το κορίτσι της βροχής

Τους χαιρετισμούς μου σε

Σε όλα αυτά τα συγκροτήματα – καλλιτέχνες με τους οποίους έχουμε μοιραστεί μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές μας στην Πάτρα. Σε όλους αυτούς που μας στηρίζουν τόσα χρόνια και με την ενέργεια τους καταφέρνουν να κάνουν κάθε συναυλία ξεχωριστή. Τέλος τα χαιρετίσματά μας σε όλους όσους δίνουν την ψυχή τους στη μουσική ακόμα κι αν κανείς δε τους στηρίζει.

Τρόποι επικοινωνίας / Links

feelinhiphop@hotmail.com
www.youtube.com/feelinhiphop
www.facebook.com/feelinpatra
www.facebook.com/pages/Feel-in/246874287895