Συνέντευξη Στίχοιμα (συμμετέχει και το Θηρίο)
Οι συνθήκες κάτω απ' τις οποίες έγινε η συνέντευξη δεν ήταν και οι καλύτερες. Άν και είχαμε κανονίσει το ραντεβού, για σημαντικό προσωπικό λόγο δεν πρόλαβα να ετοιμάσω ερωτήσεις (όπως συνηθίζω). Έτσι αναγκαστικά βγήκε μια πιο «freestyle» συνέντευξη, πιο αυθόρμητη αλλά και πιο ενδιαφέρουσα. Αυτό διαπιστώσαμε όλοι στο τέλος, αφού τα αυθόρμητα πράγματα είναι στην τελική και τα καλύτερα. Κατευθείαν απ' το Πέραμα λοιπόν και το υπόγειο studio του Θηρίου, η συνέντευξη των Στίχοιμα με τη συμμετοχή του Θηρίου στο δεύτερο μέρος της. Αξίζει να την διαβάσετε ολόκληρη παρά το μεγάλο σε έκταση κείμενο! Τι να κάνουμε; Είχαν πολλά να πουν...
- Πείτε μας πως γνωριστήκατε σαν group;
Μαρίνα: Το group υπάρχει εδώ και 4 χρόνια. Με τον Βαλάντη γνωριζόμαστε από το νηπιαγωγείο και ουσιαστικά εμείς οι δύο αποτελούσαμε πάντα τους Στίχοιμα και απλά κατά καιρούς έρχονταν παιδιά που συμμετείχαν για λίγο, σαν session φάση.
- Για τον DJ που είχατε;
Ο Πέτρος (δεν είχε nickname) έφυγε γιατί είχε υποχρεώσεις στη σχολή του.
- Οι πρώτες σας επαφές έγιναν μέσω της Freestyle Productions;
Μαρίνα: Ναι, από εκεί ξεκινήσαμε, δεν είναι κάτι άγνωστο στον κόσμο.
Βαλάντης: Το group βέβαια υπήρχε και πριν μπούμε στην Freestyle και μάλιστα είχαμε ήδη έτοιμα κομμάτια.
Μαρίνα: Απλά η πρώτη μας επαφή με την δισκογραφία ήταν μέσω της Freestyle. Συγκεκριμένα είχαμε 3 συμμετοχές στις συλλογές που έβγαιναν από εκεί.
Βαλάντης: Μας είχαν κάνει και πρόταση να βγάλουμε ένα single από την Freestyle, αλλά δε βγήκε με τους όρους που ήθελαν αυτοί. Και καλύτερα που δε βγήκε ποτέ.
- Θέλατε δηλαδή να έχετε εξ αρχής την ανεξαρτησία σας.
Μαρίνα: Κοίτα, δε σου παίρνανε και το κεφάλι. Πολλά απ' αυτά που ακούγονται για την Freestyle είναι μύθοι περί έλλειψης ανεξαρτησίας. Απλά όταν κάνεις μουσική που είναι τρόπος έκφρασης, πρέπει να το κάνεις όπως θες εσύ χωρίς μέτρα και σταθμά. Δεν μπορεί να στο οριοθετεί κάποιος. Το κάνεις με τον δικό σου τρόπο, όπως νομίζεις εσύ και στο τέλος βγάζεις τον εαυτό σου. Αυτό μέσω της Freestyle δεν γινόταν δυστυχώς, οπότε αναγκαστικά το κάναμε μόνοι μας.
Βαλάντης: Αυτό βέβαια ήταν το σημαντικότερο, αλλά επίσης δεν μπορείς να ανήκεις κάπου που ανήκουν κομματόσκυλα. Όπου μπαίνουν κόμματα εμείς δε θα είμαστε μέσα.
Μαρίνα: Μακριά απ'τα κόμματα.
- Δηλαδή μπήκατε κατευθείαν στην παραγωγή για τον δίσκο;
Μαρίνα: Το υλικό είχαμε ήδη αρχίσει να το δουλεύουμε εδώ και πολύ καιρό.
- Οπότε συνενοηθήκατε με τον Κώστα (το Θηρίο) για τα περαιτέρω-
Βαλάντης: Με τον Κώστα είμασταν απ'την αρχή πολύ δεμένοι. Δηλαδή και τα χρόνια που ήμασταν στην Freestyle, εγώ τα θυμάμαι με τον Κώστα.
Μαρίνα: Με τον Κώστα, τα Στοιχειά, τους Βαβυλώνα. Κάναμε γενικότερα πολύ παρέα. Όταν φύγαμε, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, ξεκινήσαμε με τον Κώστα που ήμασταν και φίλοι την παραγωγή του δίσκου.
- Την παραγωγή δηλαδή δεν την κάνεις εσύ;
Μαρίνα: Εγώ κάνω μουσική και ενορχήστρωση. Μίξη ηχοληψία κάνει ο Κώστας.
- Ποια η διαφορά ανάμεσα στους Wuxbug και στους Badhabeatz;
Μαρίνα: Το Wuxbug είναι αυτό το studio που είμαστε τώρα και βγάλαμε μια ιστοσελίδα που ενημερώνουμε τον κόσμο για τις δουλειές που βγάζουμε από δω. Badhabeatz είναι απλά μια παρέα από 3 συγκροτήματα (Στίχοιμα, Στοιχειά, Βαβυλώνα). Τίποτα παραπάνω, ούτε κλίκα ούτε τίποτα.
- Και γιατί έχετε τότε 2 ονόματα;
Μαρίνα: Δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά, εμείς είμαστε και Wuxbug και Badhabeatz.
| To LP "Η πτώση των Αγγέλων" Παρουσίαση του δίσκου στο hiphop.gr |
 |
- Τι προβλήματα αντιμετωπίσατε με την κυκλοφορία του δίσκου;
Μαρίνα: Ο κόσμος πρέπει να μάθει ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να κάνεις μια ανεξάρτητη δουλειά. Το σύστημα από μόνο του το έχει φτάσει εκεί, είτε είναι οι δισκογραφικές εταιρίες είτε κάποια standar που έχουν δημιουργηθεί από όλους μας. Ακόμα και αν έχεις όλες τις καλές προϋποθέσεις, δηλαδή ένα καλό υλικό και κάποια λεφτά στην άκρη, και αποφασίζεις να το βγάλεις μόνος σου χωρίς κάποια εταιρία, παρουσιάζονται άλλα προβλήματα. Διότι δε σε παίρνουν τόσο σοβαρά όσο αν είχες μια εταιρία από πίσω σου. Ενώ στην ουσία βάζεις τα ίδια λεφτά που θα έβαζα οποιαδήποτε γνωστή εταιρία, δεν κάνουν τις απαραίτητες κινήσεις για να προωθηθεί το υλικό σου όπως θα γινόταν αν είχες μια μεγάλη εταιρία από πίσω.
- Καλά μη νομίζεις ότι και οι μεγάλες εταιρίες βοηθάνε τόσο πολύ πια τα hip-hop groups.
Μαρίνα: Σ'αυτό έχεις δίκιο. Εγώ όμως δε μιλάω για προώθηση στα ΜΜΕ. Αυτό είναι απατηλό όνειρο για μας! Μιλάω για το πιο βασικό πράγμα: την διανομή και την τοποθέτηση του δίσκου στα μαγαζιά. Η εταιρία όμως διανομής που συνεργαζόμαστε, ενώ πληρώνεται για να πάει τον δίσκο μας παντού, μας αγνοεί. Δηλαδή επειδή δεν είμαι η Βανδή ή η Βίσση δε μου κάνεις τη δουλειά σωστά;
Βαλάντης: Εμείς είμαστε πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα και παρ'όλες τις δυσκολίες τα καταφέραμε. Το να βγάζεις μόνος σου ένα δίσκο δεν είναι εύκολο πράγμα.
Μαρίνα: Το θέμα είναι να το κάνουν και άλλα συγκροτήματα γιατί αλλιώς δε προχωράει το πράγμα. Νομίζουν ότι δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα μόνοι μας. Λάθος! Πρέπει κάθε group να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να πει "έχω ένα υλικό και θα το βγάλω όπως θέλω εγώ". Ό,τι και να γίνει!
- Αν όμως δεν έχει ο άλλος την οικονομική δυνατότητα;
Βαλάντης: Γιατί νομίζεις ότι εμείς είχαμε αυτή τη δυνατότητα; Όταν θες κάτι πάρα πολύ, να είσαι σίγουρος ότι θα γίνει.
Μαρίνα: Οι τράπεζες να είναι καλά και τα δάνεια.
- Τα περισσότερα groups όμως δεν είναι στην ηλικία να δουλεύουν. Έχουν το ραπ για hobby και στην τελική ούτε οι ίδιοι σέβονται την μουσική που βγάζουν.
Μαρίνα: Αυτό είναι πολύ μεγάλο θέμα που λες τώρα. Αν εσύ ο ίδιος δε σέβεσαι το υλικό σου, να είσαι σίγουρος ότι οι ακροατές θα το καταλάβουν. Εγώ για παράδειγμα είμαι πρώτα απ'όλα ακροάτρια και κρίνω. Το πιο βασικό πριν να βγάλεις μουσική, είναι να μάθεις να ακούς. Πρέπει να αγαπάς και να σέβεσαι αυτό που βγάζεις και να το βάλεις πιο ψηλά από οτιδήποτε έχεις, ώστε να μπορεί ο άλλος που πληρώνει για να σε ακούσει να το αγαπήσει όσο και εσύ.
- Ας γυρίσουμε ξανά στον δίσκο. Είχε ακουστεί ότι υπήρχε ενδεχόμενο να αποσυρθεί ο δίσκος με σκοπό να λογοκριθούν οι αιχμηροί στίχοι του. Αληθεύει;
Μαρίνα: Όταν πρωτο-ακούστηκε, δεν υπήρχε τέτοιο θέμα. Μετά όμως πράγματι άρχισαν οι απειλές-Οι στίχοι είναι ριζοσπαστικοί και μερικοί δεν μπορούν να το δεχτούν.
Βαλάντης: Οι στίχοι είναι στίχοι. Γραπτός λόγος, έμμετρος, όπως τον νιώθεις. Η ωμότητα δεν μπορεί να τους χαρακτηρίσει, γιατί μπορεί να γραφτούν στίχοι πιο ωμοί. Δεν γράφτηκαν για κάποιο συγκεκριμένο λόγο, αλλά επειδή αυτά ένιωθα.
- Συνήθως τέτοιου είδους στίχοι, έχουν κάποιο σκοπό, να στήλεις κάποιο μήνυμα.
Βαλάντης: Σαφέστατα. Όταν γράφεις κάτι και το λες, θέλεις να στήλεις κάποιο μήνυμα.
Μαρίνα: Όλα τα hip-hop groups στην Ελλάδα στέλουν κάποιο μήνυμα κι ας μην έχουν τόσο πολιτικοποιημένο στίχο. Μπορεί ο άλλος να μιλάει για τη γκόμενά του ή πόσο ωραία πέρασε στο πάρτυ. Δεν παίζει ρόλο το περιεχόμενο, μήνυμα περνάνε όλοι. Είναι η φύση της μουσικής τέτοια. Το hip-hop είναι άμεσο, σου περνάει μηνύματα και συναισθήματα.
- Δώσατε ιδιαίτερη βάση στο αντιρατσιστικό μήνυμα. Υπάρχει ιδιαίτερος λόγος γι' αυτό;
Βαλάντης: Το βλέπεις γύρω σου. Έχω ζήσει και δουλέψει με μετανάστες και είδα ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα αντιλαμβάνεται ο καθημερινός Έλληνας.
(Στη συζήτηση μπαίνει και το Θηρίο)- Ας μιλήσουμε λίγο και για τον Χριστόδουλο. Γιατί τον βάλατε στο στόχαστρο και του αφιερώσατε ολόκληρο τραγούδι;
Βαλάντης: Κοίταξε, πιστέυω στον Θεό αλλά όχι έτσι όπως τον εκπροσωπεί αυτός και ολόκληρη η εκκλησία. Ο παππούς μου να φανταστείς ήταν παππάς. Δεν έχω πρόβλημα με όλους τους παππάδες. Απλά το σηγκεκριμένο celebrit-άκι δε το γουστάρω καθόλου.
Μαρίνα: Γενικά το λανσάρισμα της θρησκείας στην Ελλάδα...
- Ναι όμως προς τιμήν του που φέρνει τον Χριστιανισμό πιο κοντά στον μέσο άνθρωπο;
Βαλάντης: Όταν σηκώνεις το λάβαρο της Αγ.Λάβρας πρέπει να είσαι και κάποιος. Αυτό το σηκώσαν πολύ σημαντικοί άνθρωποι άνθρωποι. Δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει. Ας βγουν οι Ελληναράδες και να πουν «ρε φίλε τι κάνεις;». Και γιατί σήκωσε το λάβαρο; Για τις ταυτότητες; Πιστεύω ότι είναι ρατσιστικό να αναγράφεται το θρήσκευμα στην ταυτότητα απ' τη στιγμή που θα παω να βρω μια δουλειά και θα μου κλίσουν την πόρτα επειδή είμαι πχ. Μάρτυρας του Ιαχωβά.
Μαρίνα: Πέρα απ' αυτά που είναι το ιδεολογικό της φάσης, εμένα με εκνευρίζει γενικά ο τρόπος που προωθούν την εκκλησία. Η θρησκεία είναι κάτι αγνό, είναι η προσωπική εμπειρία του καθενός. Δε μπορείς να τη βγάζεις στο κλαρί.
- Ένα όμως μεγάλο μέρος του πληθυσμού, επειδή ακριβώς δεν μπορεί να νιώσει αυτή τη προσωπική εμπειριά, χρειάζεται κάποια πρότυπα για να ψαχτεί λίγο παραπάνω.
Βαλάντης: Να πάρεις πρότυπο τον Χριστόδουλο; Με τίποτα...Αυτά τα πράγματα τα παίρνεις απ' την οικογένειά σου. Δε χρειάζεται κανέναν να βγαίνει στο κλαρί και να φωνάζει.
- Και αυτός που βγαίνει και φωνάζει χρειάζεται αλλιώς ο άνθρωπος που ζει μέσα στη λέρα, αν δεν ακούσει ένα σωστό μήνυμα γρήγορα θα ξεχάσει την θρησκεία.
Βαλάντης: Δεν αντιλέγω να υπάρχει η θέση του Αρχιεπίσκοπου.
Μαρίνα: Ο τίτλος είναι μια χαρά. Το θέμα είναι με το συγκεκριμένο άτομο και πως χρησιμοποιεί τον τίτλο του για την γνωστοποίηση της θρησκείας.
Θηρίο: Η κυβέρνηση αλλάζει κάθε 4 χρόνια, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος θα παραμείνει με τον τίτλο του μέχρι να πεθάνει. Αυτό δεν είναι φασιστικό;
- Μα δεν έχει ο λαός εξουσία πάνω στην εκκλησία.
Θηρίο: Ναι, όμως έχει η εκκλησία εξουσία πάνω στο λαό. Πως γίνεται αυτό; Τη δίνει ο λαός ακούσια λόγω έλλειψης παιδείας. Αυτή τη στιγμή ο Χριστόδουλος έχει πάρει μέρος σε όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα και αυτό επηρρεάζει τον κόσμο.
Μαρίνα: Και η Ελλάδα είναι μια χώρα που δίνει μεγάλη βάση στην θρησκεία. Ο Έλληνας θα πάει να ανάψει την λαμπάδα του το Πάσχα, θα πάει να κοινωνήσει.
- Τι είναι αυτό δηλαδή; Αυτό δε σημαίνει τίποτα για μένα.
Μαρίνα: Θέλω να πω ότι οι Έλληνες κρατάνε τα ήθη και τα έθιμά τους. Είναι πολύ σημαντικό να μένει αυτό το πράγμα αγνό.
Βαλάντης: Όταν ένας άνθρωπος έχει κάποιο αξίωμα, πρέπει να το ασκεί μέχρι εκεί που πρέπει. Όταν βγαίνει και κάνει δημοψηφίσματα για να περάσει κάτι φασιστικό ή βγαίνει και λέει ότι όποιος ψήφισε Καρατζαφέρη είναι καλός Χριστιανός. Πως πέρνεις τέτοια θέση; Δεν ξέρεις ότι θα επηρρεάσεις πολύ κόσμο; Εκεί είναι το λάθος. Που κάνει κατάχρηση του αξιώματος.
- Να ξεκαθαρίσω ότι δεν τον υπερασπίζομαι τώρα, απλά κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου κατά κάποιο τρόπο.
Βαλάντης: Και καλά κάνεις. Χαίρομαι που υπάρχει αντίλογος και το συζητήσαμε.
- Το αγαπημένο κομμάτι του δίσκου σας, ποιο είναι;
Βαλάντης: Δε μπορώ να διαλέξω. Είναι αγαπημένα όλα, κάθε ένα για διαφορετικό λόγο. Το πιο παλιό κομμάτι πάντως είναι το «Ελλάς Ελλήνων», περίπου 3μιση χρόνων.
Μαρίνα: Ούτε εγώ έχω αγαπημένο κομμάτι.
- Ναι όμως ο κόσμος δεν ενθουσιάζεται περισσότερο με το Βαλκάνια; Αυτό δεν επηρρεάζει και εσάς;
Βαλάντης: Ναι, σε επηρρεάζει πάνω στη σκηνή, αλλά όταν κάθεσαι μόνος σου και σκέφτεσαι ψύχραιμα λες ότι δεν έχω κάποιο αγαπημένο κομμάτι.
- Πάντως δεν πρέπει να έχετε παράπονο από την αντίδραση του κόσμου στα live σας. Είχα έρθει μια φορά να σας δώ και όσοι ήταν μέσα συμμετείχαν σε όλα τα κομμάτια με πολύ πόρωση.
Βαλάντης: Αυτό είναι το κύριο μέλημά μας.
Μαρίνα: Είναι αυτό που είπαμε στην αρχή για το σεβασμό στο υλικό σου. Εμείς έχουμ δουλέψει τόσο για τον δίσκο μας, τον αγαπήσαμε τόσο που ο κόσμος το καταλαβαίνει αυτό.
Θηρίο: Ο κόσμος είναι ο δέκτης. Όταν βλέπει κάτι τόσο έμψυχο μέσα σε ένα CD και μάλιστα τη στιγμή που όλα έγιναν μέσα σε ένα υπόγειο, θα καταλάβει ότι το αγαπάς. Γιατί μέχρι να βγει ο δίσκος, έγινε ότι χειρότερο μπορείς να φανταστείς. Ούτε ο Θεός ήθελε να βγει...
Αν αρκούμασταν στο ποσοστό που μας έδινε μια εταιρία για να το βγάλουμε μέσω αυτής, ο δίσκος θα είχε βγει πολύ πιο νωρίς. Ή αν τα παιδιά πήγαιναν στην Freestyle και τα συμφωνούσαν, ο δίσκος θα είχε βγει πάρα πολύ πιο νωρίς.
| ΜΕΡΟΣ B' |