Συνέντευξη FF.C (Μερος 2ο)

- Στα τραγούδια σας μιλάτε με πίκρα για τον στρατό (στο "Ψυχικά Νεκρός"). Περάσατε δύσκολες καταστάσεις; Σας έκοψε τη φόρα;
Όσον αφορά την δημιουργικότητα συνέβαιναν το εξής. Σταματάγαμε, έμπαινε ο ένας, έβγαινε ο άλλος, συνέχεια αναβολές. Η φάση του στρατού είναι χάσιμο χρόνου, αλλά είναι κάτι που δεν μπορείς να αποφύγεις λόγω της καταστάσεως που επικρατεί. Το θέμα είναι ότι δεν εξυπηρετεί αυτό που πρέπει, δηλαδή να σε μάθει (υποτίθεται) να αμύνεσαι. Κάνεις όλες τις αγγαρίες, δε σε σέβονται, είσαι ο εργάτης. Ο τρόπος μάθησης του να είσαι μακρυά από την οικογένεια, να εξαρτιέσαι μόνο απ''τον εαυτό σου, ότι η ζωή είναι δύσκολη γίνεται με τον χειρότερο τρόπο. Και όταν βγαίνεις από εκεί αποδέχεσαι και στην πόλη ότι έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα, δηλαδή πρέπει συνέχεια να γλύφεις για να ανεβαίνεις, να υπακούς. Αυτά όλα είναι υποσυνείδητα και τελικά κάθεσαι και τα υπομένεις. Η διαφορά είναι όπως λέμε και στην "Διαπίστωση" ότι ... απ''τη ζωή δε μπορείς να πάρεις αναβολή! Υπάρχουν και οι καλές στιγμές αλλά το ότι θα μπορούσες να ήσουν έξω και να έκανες οτιδήποτε άλλο, δεν σε αφήνει να περάσεις καλά στο στρατό. Στα πλαίσια που σε βάζουν, λες ότι πέρασες ωραία ή άσχημα.

- Πως έγινε η πρώτη επαφή με δισκογραφική εταιρεία;
Τα κομμάτια μέχρι το "Σ''άλλη διάσταση" γινόταν κάπως έτσι. Φτιάχναμε τα κομμάτια, τα γράφαμε στο studio και υπήρχε η σκέψη να τα κρατήσουμε και για demo για κάποιες εταιρίες. Όταν είδαμε να υπογράφουν κάποια group, φτιάξαμε ένα demo για τις εταιρίες και τελικά υπογράψαμε με την Polygram. O Sparky-T πήγε το demo σε κάποιον γνωστό του στην Polygram, ξέροντας ότι η εταιρία λόγω της επιτυχίας που είχαν κάνει τότε τα "Ημισκούμπρια" έψαχναν για κάποιο hiphop group. Τα Ημισκούμπρια ήταν αυτοί που άλλαξαν τη στάση των εταιριών στο hiphop, γιατί πάντα αυτές κοιτάνε το συμφέρον τους.

- Φτάνουμε λοιπόν στο ''97 και "Σ''άλλη διάσταση". Τ''όνειρο έγινε πραγματικότητα;
Άν το ''93 ήταν μεγάλο γεγονός που βγάλαμε βινύλιο, το να υπογράψουμε σε εταιρεία που θα μας πλήρωνε το studio που τόσα χρόνια πληρώναμε εμείς ήταν κάτι πραγματικά ονειρικό. (Δημήτρης) Όταν με πήρε τηλέφωνο ο Sparky και μου το είπε, κόλλησα και δεν έλεγα τίποτα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Μετά τον ξαναπήρα τηλέφωνο 2-3 φορές και τον ρωτούσα: σίγουρα;
(Θωμάς) Είχαμε εκστασιαστεί, όλη εκείνη η περίοδος και μετά την κυκλοφορία ήταν μαγική. Περιμέναμε και 10 χρόνια, δεν είναι λίγο πράγμα. Ήταν και ο πρώτος δίσκος σε εταιρεία, όσες φορές και να τον ακούσω έχει κάτι που πραγματικά με παραξενεύει. Θυμάμαι όλη αυτή την περίοδο και μου φαίνεται εξοτική.

- Τα 2 κομμάτια "Γι''αυτούς που έχουν φύγει" και "Είσαι ακόμα εδώ" μιλάνε για τον θάνατο. Υπήρξαν κοντινά πρόσωπα που χάσατε τότε;
(Δημήτρης) Στο "Γι''αυτούς που έχουν φύγει" είχε πεθάνει ο πατέρας μου και είχα γράψει τους στίχους.
(Κώστας) Είναι καταστάσεις που είναι βαθιά συναισθηματικές και θες δε θες σ''αφήνουν σημάδια. Στο "Είσαι ακόμα εδώ" (για την μητέρα μου) ήταν προσωπική ανάγκη γράφοντας το κομμάτι να φύγει από μέσα μου ένα βάρος.

- Ας περάσουμε στην "Απειλη". Πως καταφέρατε να έχετε μια δουλειά έτοιμη τόσο γρήγορα;
Μας φάνηκε φυσιολογικό. Μουσική είχαμε έτοιμη και από πριν. Από τον πρώτο δίσκο, υπήρχαν κομμάτια που δεν μπήκαν. Άλλωστε δουλεύουμε συνέχεια και βγαίνουν κομμάτια.

- Κάποιοι είπαν όμως ότι δε δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή.
Αυτό είναι προσωπική άποψη του καθενός. Εμείς δίνουμε την ίδια προσοχή σ''όλους τους δίσκους. Η μουσική βιομηχανία δεν έχει να κάνει τόσο πολύ με τους FF.C. Τα περισσότερα κομμάτια σήμερα είναι καθαρά εντυπωσιασμού (ηχητικά). Αν κοιτάξετε παραδείγματα σε άλλους χώρους, θα δείτε ότι υπάρχουν άτομα που βγάζουν και 2 δίσκους μέσα σε ένα χρόνο. Ο κόσμος νιώθει μέσα σ''όλες αυτές τις κυκλοφορίες ότι ένα συγκρότημα χάνεται, ότι αν η επόμενη του κυκλοφορία είναι μετά από 2 χρόνια κάτι δεν πάει καλά, έχει αδρανοποιηθεί, δεν κάνει συναυλίες. Δε βλέπουν ότι η μουσική είναι συναίσθημα και ο καθένας έχει το χρόνο του. Όλα τα άλλα είναι τόσο βιομηχανοποιημένα και τελικά αυτό που βλέπουν είναι ένας εντυπωσιασμός. Ας κλίσουν λοιπόν τα μάτια και ας ακούσουν.

- Σε ποια Απειλή αναφέρεστε;
Γενικά σε πολλές. Στον πόλεμο, σ''αυτά που είναι να ρθουν, σ''αυτά που γίνονται και εμείς δεν μπορούμε να αντιδράσουμε μη έχοντες λόγο. Είναι κάτι πολύ γενικό.

- Το "Σημεία των Καιρών" ακούγεται σα να είναι βγαλμένο από τη Βίβλο. Επηρρεαστήκατε από εκεί ή είναι δικές σας σκέψεις για την κοινωνία του μέλλοντος;
Ρυθμοδαμαστής: Σαφώς έχουμε επηρρεαστεί. Έχω διαβάσει την Αποκάλυψη που λέει κάποια πράγματα, αλλά δέν αναπαράγουμε απλώς αυτά που διαβάζουμε και ξέρουμε ήδη. Τα συγκρίνεις όμως μ''αυτά που γίνονται και λες ότι κάτι δε πάει καλά. Μια αλυσίδα από γεγονότα δε μπορεί να είναι όλα συμπτώσεις.

- "Νοσταλγία" - "Θα θυμάμαι". Τίτλοι και στίχοι που έχουν μια συνεχή τάση επιστροφής στο παρελθόν. Γιατί αυτή η διάθεση;
Γιατί μερικές φορές νιώθεις ότι τα καλά τα έχεις ζήσει. Τότε βγαίναμε κάθε βράδυ με παρέα 60 άτομα και διασκεδάζαμε πραγματικά. Πιστεύω ότι ήμασταν τυχεροί που ζήσαμε σε τέτοια ηλικία εκείνη την εποχή. Τώρα οι πιτσιρικάδες δε μπορούν να διασκεδάσουν όπως τότε, όλα είναι πιο πονηρά. Μας έχει λείψει και μας τέτοιου είδους διασκέδασης, βγαίνουμε και δε μπορούμε να περάσουμε το ίδιο καλα, δεν είναι πλέον ανοιχτός ο κόσμος να κάνει εύκολα γνωριμίες. Είναι όλοι τόσο απόμακρα μεταξύ τους.

- Μήπως αυτή είναι μια μοιρολατρική αντίληψη που δε σ''αφήνει να κοιτάς μπροστά;
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη νοσταλγεί τα παλιά. Δεν είμαστε άτομα που κοιτάν μόνο τι μπορούμε να κάνουμε αλλά και το τι έχουμε κάνει. Άλλωστε αυτό μας κρατάει, το να αναπολείς είναι καλό. Το να δέχεσαι τα πράγματα και να συνεχίζεις προς τη φθίνουσα πορεία, γιατί περί φθίνουσας πορείας μιλάμε όπως αποδεικνύει η ζωή στη σύγχρονη πόλη, δεν είναι ότι καλύτερο.

- Είστε ονειροπόλα άτομα;
Είμαστε ονειροπόλοι ρεαλιστές. Πάντα προσγειωμένοι στην πραγματικότητα αλλά και όνειρα κάνουμε γιατί αυτά είναι που σε κρατάνε.

- Razastarr, Παρεμβολές και ΝΕΒΜΑ είναι οι μόνες εξωτερικές συμμετοχές. Γιατί αυτή η προτίμηση;
Είναι τα συγκροτήματα που είμασταν σε επαφή, απλά μια παρέα.

- Ο "Νέος τρόπος σκέψης" είναι το μόνο κομμάτι διαφορετικό από τ''άλλα. Θα μπορούσατε να βγάλετε ολόκληρο δίσκο με τέτοια κομμάτια που μιλούν για χαβαλέ και διασκέδαση;
Σαν πορεία, βάση των πραγμάτων που λέμε και πως νιώθουμε δε μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο γιατί θα ήμασταν ψεύτικοι. Δε το αισθανόμαστε έτσι. Ήταν και αυτό αποτέλεσμα της παρέας, ήμασταν σε μια πολύ καλή φάση και μας βγήκε αυτό το κομμάτι. Αν νιώθαμε πάλι μια περίοδο της ζωής μας ανεβασμένοι, θα ξαναβγάζαμε. Αυτό προέκυψε γιατί εκείνη την εποχή με τους ΝΕΒΜΑ είχαμε απίστευτες συναντήσεις και καταστάσεις. Ήταν μια άλλη πλευρά που βγάλαμε.

- Ένας ακροατής όμως σε κάποιο live που αισθάνεται ωραία, δε θα μπορέσει να εκτονωθεί με τους FF.C
(Δημήτρης) Προσωπικά όταν είμαι χάλια δε μπορώ να ακούσω ένα χαρούμενο κομμάτι. Θέλω ένα κομμάτι που να μιλάει για μια παρόμοια κατάσταση και αυτό μου δίνει δύναμη. Είναι σα να έχεις έναν πολύ καλό φίλο δίπλα σου, νιώθεις καλύτερα όταν το μοιράζεσαι. Επομένως για κάποιον που όλα του πηγαίνουν καλά, το πιο φυσικό είναι να πάει στη Βίσση.
(Θωμάς) Ο μέσος όρος των Ελλήνων που θεωρούν τον εαυτό τους νεόπλουτο, γιατί νομίζω ότι στην ουσία δεν έχουν τίποτα, κηνυγάν το καινούργιο αμάξι, τη δουλειά που σου υπόσχεται μέλλον, τη γκόμενα που την έχεις μόνο για να σου ανεβάζει τις μετοχές σαν άντρα. Εμένα δε μου ταιριάζει αυτός ο τρόπος ζωής, δεν έχω περάσει από αυτή τη φάση.

- Η καταθλιπτική διάθεση που περιγράφεται δε μοιάζει με τη γενικότερη διάθεση του Low-Bap;
Μπορεί και να μοιάζει!

- Άρα σε τι διαφωνείται;
Δε διαφωνούμε ουσιαστικά. Διαφέρουμε στον τρόπο έκφρασης και για να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο ήχος των FF.C δεν έχει να κάνει με τον ήχο των Active Member. Ο καθένας κάνει αυτό που έχει να κάνει.
(Δημήτρης) Μιλάμε για κάποια κοινά πράγματα. Εμένα μου αρέσουν οι Active Member, έχω πάρει δίσκους τους και γουστάρω να βάλω να ακούσω. Δε με νοιάζει που είναι Active Member. Εκείνη την ώρα, η μουσική όταν φεύγει από μένα είναι εκπρόσωπος, παίζει και ακούς. Δεν είναι ο Μιχάλης που ακούω εκείνη τη στιγμή αλλά η μουσική. Τώρα ο ήχος και η εκφορά του λόγου βγαίνουν διαφορετικά.

- Ο ήχος είναι ουσιαστικά διαφορετικός; Έχετε προσθέσει κιθάρες, έχετε και εσείς τραγουδιστά ρεφραιν.
Αν κάποιος ακούσει όλους τους δίσκους των FF.C δε θα πει ότι κάνουν Low-Bap. Ακόμα και όταν ακούει μόνο Low-Bap, θα καταλάβει τη διαφορά. Δεν εννοώ ότι κάποιος είναι καλύτερος ή χειρότερος, απλά είναι διαφορετικά είδη. Μας αρέσει να μη μένουμε στάσιμοι, αρχίσαμε να παίζουμε και μουσική πέρα από το hip-hop. Τώρα γράφουμε περισσότερο μουσική παρά συνδέουμε.

- Φτάνουμε λοιπόν στην "Οχυρωμένη Αντίληψη". Έχει κυλίσει πολύ νερό στ''αυλάκι. Νιώθετε πιο ώριμοι από ποτέ;
Σε κάθε δίσκο νιώθουμε έτσι και αυτό φαίνεται στο αποτέλεσμα. Αυτό νιώσαμε ακούγοντας τον δίσκο και συγκρίνοντας τον (αναπόφευχθα) με τους παλιότερους. Κάθε δίσκος που γίνεται σου δίνει την ευκαιρία να έρθεις πιο κοντά σ''αυτό που έχεις φανταστεί. Μέσα στην πορεία αυτό μπορεί να αλλάζει και αυτό φαίνεται στον ήχο. Τώρα ίσως κάναμε κάποια πράγματα διαφορετικά, αλλά η αξία του πάντα είναι εκείνη τη στιγμή.

- Τι έγινε με τον Sparky-T και απουσιάζει εντελώς από τον δίσκο;
Σαν συνεργασία είδαμε ότι δε μπορεί να συνεχίσει. Δεν τσακωθήκαμε, έφυγε εντελώς φιλικά και δεν αποκλείουμε στο μέλλον να συνεργαστούμε ξανά.

- Μερικοί υποστηρίζουν ότι το συναίσθημα και η μελαγχολία δεν έχουν θέση στο hip-hop. Τι έχετε να πείτε γι''αυτό;
Δηλαδή τι είναι το hip-hop; Να χορεύεις μόνο και να μη νιώθεις τίποτα; Το οld school άλλωστε ήταν πιο μελωδικό, μετά άλλαξε. Γιατί το hip-hop για μερικούς πρέπει να είναι μόνο σκληρό; To hip-hop, είναι μουσικό είδος που περικλύει τα πάντα μέσα. Ήταν μια επανάσταση στο χώρο της μουσικής. Τελευταία άλλωστε, πολλοί έχουν βασιστεί στο hip-hop και έχουν κάνει επιτυχίες, pop παραγωγές που κλέβουν ρυθμούς και τελικά χάνεις την ταυτότητά σου. Ο όρος hip-hop είναι τεράστιος. Να μην είμαστε λοιπον απόλυτοι και να μη δεχόμαστε τίποτα άλλο.

- Γιατί τόσα instrumental σε κάθε δίσκο; Εκφράζεστε καλύτερα μ''αυτά;
Hip-hop δεν είναι μόνο το ραπ, είναι και η μουσική. Αν προσέξεις, οι δίσκοι έχουν μια ροή και τα instrumental είναι σαν διάλειμμα. Είναι εντελώς προσωπική υπόθεση. Βασίζεται και στον παραγωγό, γιατί είναι αυτός που κάνει τη μουσική.

- Τι σας ενδιαφέρει περισσότερο όταν γράφετε στίχους; Να μιλήσετε για τα στραβά που βλέπετε γύρω σας ή να μιλήσετε για τον εσωτερικό σας κόσμο;
Και για τα δύο. Είναι θέμα διάθεσης, όπως σου βγαίνει.

- Σε δημοσκόπηση με ασφαλές στατιστικό δείγμα στο hiphop.gr αναδείχτηκες 2ος MC στις προτιμήσεις με ποσοστό 20%, αφήνοντας πίσω άλλους μεγάλους. Πως σου φαίνεται;
...(γέλια)...Δε μ''αφήνει και αδιάφορο, το αντιλαμβάνομαι σαν θετικό αλλά δε θα το λάβω υπ''όψη. Αν το λάμβανα υπ''όψη και έβγαινα τελευταίος θα έπρεπε να νιώσω άσχημα. Έχω κάποια κριτήρια και πιστεύω ότι ξέρω τι κάνω και προσπαθώ όσο το δυνατόν να βγεί καλύτερο. Θετικό αλλά δε θα επηρεάσει.

- Γενικά, νοιάζεστε για τη γνώμη του κόσμου ή προέχουν οι δικές σας απόψεις και όσοι πιστοί ακολουθούν;
Αν μας ένοιαζε μονό η γνώμη του κόσμου, δε θα υπήρχε το προσωπικό στοιχείο. Μιλάμε για αυτά που βιώνουμε. Τώρα, περισσότερες πωλήσεις σημαίνει ότι θα έχεις πλεονεκτήματα στον επόμενο δίσκο, όπως πιο πολλές ώρες studio, ηθική ικανοποίηση πάνω απ''όλα και να νιώθεις ότι διατηρείται η παρέα. Η πώληση περισσότερων δίσκων δεν είναι μόνο τα λεφτά, αλλά επίσης νιώθεις ότι υπάρχουν αρκετά άτομα που έχουν τις ίδιες απόψεις με σένα. Πιστεύεις κάποια πράγματα και δεν είσαι ο μόνος, κάποιοι τα αποδέχονται.
(Θωμάς) Κάθε δίσκος απευθύνεται στο κοινό και οι στίχοι του για κάποιους θα γίνουν παράδειγμα προς μίμηση. Αυτό όλοι το ξέρουμε ελπίζω; Απλά βλέπω ότι δεν δέχονται το ότι "μπορεί και να μην είναι έτσι τα πράγματα". Και στην επόχη που ζούμε είναι ότι χειρότερο.

- Ο άνθρωπος αλλάζει όμως. Για παράδειγμα οι Terror-X-Crew. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν χαρακτήρα;
(Θωμάς) Και βέβαια όχι. Απλά ο τρόπος που πλασάρουν αυτό τον χαρακτήρα, σαν εικόνα, είναι τόσο διαφορετικός στον τελευταίο δίσκο που έρχεται αντιμέτωπος με τους προυγούμενους.
(Δημήτρης) Πιστεύω ότι καλά καναν και έκαναν στροφή οι TXC αν και βασικά δεν άλλαξε τίποτα. Γιατί η αντίληψη είναι ότι πάντα είμαστε ενάντια σε πράγματα που θεωρούμε άδικα και μας καταπιέζουν με διάφορους τρόπους. Τώρα απειλούμαστε από διαφορετικά πράγματα απ''ότι πριν 5 χρόνια. Πάντως τον θεωρώ τον καλύτερο τους δίσκο.
(Κώστας) Εγώ συμφωνώ μ''αυτά που λένε, απλά ήταν πολύ απότομη αυτή η αλλαγή τους.

- Ο στίχος στα αρχαία;
Αυτό ήταν πολύ καλή κίνηση. Σήμερα θεωρούμε ότι αν σε κάποιον αρέσουν τα αρχαία πιστεύει σε εθνικιστικές αντιλήψεις, πράγμα λάθος. Το καλύτερο που έχει να κάνει κανεις είναι να να μιλήσουν από κοντά και να βγάλει προσωπική άποψη. Παρουσίασαν στον κόσμο πως βλέπουν αυτοί τα πράγματα. Έδειξαν πως βιώνει καταστάσεις, όπως κάνει κάθε σοβαρό συγκρότημα.

- Το hip-hop με το έντεχνο θα ξεσήκωνε αντιδράσεις εκ των προτέρων;
Αν κάποιος έχει να πει κάτι κακό θα το πει έτσι και αλλιώς. Είναι ορισμένα πράγματα που έχουν τη δική τους παράδοση, όπως το hip-hop ξεκίνησε από τους soul ρυθμούς, ετσι και εμείς κάναμε το ίδιο πράγμα. Είναι φάσεις που περνάς, στον πρώτο δίσκο είχαμε τη μουσική τρόμου, στο δεύτερο δίσκο την κλασσική μουσική περισσότερο και στην Χαρμολύπη έχουμε έντεχνο με hip-hop. Όπως κάποτε βάλαμε ελληνικό στίχο, έτσι και τώρα βάλαμε ελληνική μουσική.

- Πόσο μπορεί αυτή η κίνηση να σταθεί στα πόδια της;
Υπάρχει μια τάση να γίνονται κομμάτια hip-hop πιο έντεχνα, πιο μελωδικά. Κατάλαβαν ότι το hip-hop δεν είναι μόνο αγριάδα.

- Η μουσική σας κατάληξη είναι η "Χαρμολύπη"; Νιώθεις περήφανος γι''αυτή τη δουλειά;
Ήταν! Άλλο οι FF.C και άλλο η Χαρμολύπη. Δε σημαίνει ότι από δω και πέρα οι FF.C θα είναι έντεχνο και hip-hop. Τώρα αν δεν νιώθεις περήφανος για μια δουλειά δεν την βγάζεις. Δεν ήταν θέμα ότι ήταν πιο δύσκολο απ''τις προηγούμενες, ήταν άλλη αντίληψη. Βάλαμε κλαρίνο, ούτι, τραγούδι. Για παράδειγμα στο "Κρυφή Προσευχή" έχει ένα 8μετρο κουπλέ με ραπ μόνο, στους FF.C δε θα γινόταν αυτό. Επίσης πολλοί δε γνωρίζουν ότι η Χαρμολύπη είναι μια δουλειά του Δημήτρη από τους FF.C Συγκεκριμένα, γράφτηκε μια εσκεμμένα αρνητική κριτική σε περιοδικό (το Δίφωνο), χωρίς καν να αναφερθεί ποιοι είναι μέσα στο δίσκο και συμμετέχουν. Απ''την άλλη μεριά, η εταιρεία εκείνη την εποχή ήταν υπο διάλυση. Είτε βγήκε δίσκος είτε όχι, δεν άλλαξε τίποτα. Ούτε video-clip, ούτε καμια κίνηση για την προώθηση του δίσκου (επίσημη παρουσίαση).

- Εκτός απ''αυτό το σημείο, έχετε άλλα παράπονα από την εταιρεία σας;
Στην αρχή έδειξαν πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και μεις είχαμε εντυπωσιαστεί πραγματικά. Δεν πάτησαν στο studio, δεν μας κατευθύνουν καθόλου, από τη μεριά της παραγωγής δηλαδή είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Μόνο στην περίπτωση της Χαρμολύπης δεν μείναμε ευχαριστημένοι με το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα. Δηλαδή αυτό που είχαμε φτιάξει, δεν έχει καμία σχέση μ''αυτό που κυκλοφόρησε στο CD. Ήταν πιο πολύ στα δεδομένα του hip-hop, ενώ στο mastering άλλαξε πολύ σαν αίσθηση.

- Η προσπάθεια που έγινε με τη Χαρμολύπη ήταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Αυτό αγκαλιάστηκε από τον κόσμο; Ακούστηκε ότι ήταν καθαρά εμπορική κίνηση για άνοιγμα σ''άλλο κοινό εκτός του standar hip-hop.
Αν θεωρήσουμε εμπορική κίνηση, το γεγονός ότι βγάλαμε κάτι που θα μπορέσει κι άλλος κόσμος να το ακούσει τότε ναι το κάναμε. Δεν έγινε με γνώμωνα να ακουστεί από πολλούς, η αρχική σκέψη ήταν να βάλουμε παραδοσιακά όργανα. Σκεφτήκαμε κάτι να είναι ιδιαίτερο, να μην έχει ξαναγίνει και να ξεχωρίσει από FF.C. Να πούμε επίσης ότι αυτή η δουλειά ήταν έτοιμη εδώ και πάρα πολύ καιρό. Επειδή υπήρχαν προβλήματα με τις άδειες, χρησιμοποιήθηκαν δείγματα καλλιτεχνών από την ίδια εταιρεία ώστε να μη μπούμε πάλι σε γραφειοκρατικές καταστάσεις και χάνουμε χρόνο. Αυτή η ιδέα ξεκίνησε αμέσως μετά από την "Απειλή", στην αρχή περισσότερο με λούπες και μετά με ζωντανή μουσική.

- Το Παιδί Θαύμα ήταν μια συμμετοχή-έκπληξη. Πως διαλέξατε αυτόν;
(Δημήτρης) Είπαμε να κάνουμε μαζί ένα κομμάτι. Διάλεξε τη μουσική από 2-3 υποψήφιες που του πρότινα και έβαλε από πάνω το δικό του στυλ που διαφέρει από το υπόλοιπο της Χαρμολύπης. Αυτό μου άρεσε γιατί είναι όλος ο δίσκος down και σκάει ο Τάκης και τ''αλλάζει. Δεν ήθελα να κάνει κάτι διαφορετικό απ''αυτό που είναι. Είναι το πιο hip-hop κομμάτι του δίσκου.

- Νιώθετε ότι το χάσμα με TXC, ZN, ΑΛΦΑ ΓΑΜΑ έχει γίνει αγεφύρωτο;
Απ''αυτούς οι TXC είναι πιο κοντά μας, οι ΖΝ και οι ΑΛΦΑ ΓΑΜΑ είναι εντελώς διαφορετική άποψη. Καθένας είναι διαφορετικός. Το ιδανικό θα ήταν να υπήρχε μια ενότητα και τότε σίγουρα θα ήταν πιο δυνατή η φάση. Από κει και πέρα, αυτό δε μπορεί να γίνει πάντα. Μας στεναχωρεί λίγο αν σκεφτείς ότι θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα.

- Ας μιλήσουμε λίγο για το μέλλον και για τον νέο δίσκο που ετοιμάζετε.
Η κύρια διαφορά με τους προηγούμενους δίσκους είναι ότι ο στίχος επικεντρώνεται σε κοινωνικοπολιτικό στοιχείο. Δεν θα''ναι έτσι όλος ο δίσκος, απλά θα υπάρχουν περισσότερες αναφορές σ''αυτό. Μουσικά θα έχει λιγότερες λούπες και περισσότερα παικτά (σχεδόν όλα). Από συμμετοχές μέχρι τώρα έχουμε τους Ανάφλεξη σε 2 ξεχωριστά κομμάτια ο καθένας. Μπορεί να γίνει κάτι με τους Razastarr, αν γίνει κάτι θα προκύψει χωρίς ζόρισμα. Η ημερομηνία, αν πάνε όλα καλά, λίγο μετά το Πάσχα.
Κομμάτια: Παλιό ποτό
To παραμύθι
Φταίω και γω
Ίδιο τραγούδι
Το τελευταίο γράμμα ενός αυτόχειρα


- Κάποιες εντυπώσεις από συναυλίες;
Τα καλά live έχουν γίνει στην επαρχία και στην Θεσσαλονίκη. Είναι σαν άλλη χώρα όταν παίζουμε εκεί, δε ξέρουμε τι φταίει. Επίσης στη Σπάρτη δεν περιμέναμε τέτοια ανταπόκριση, ή στο Ηράκλειο της Κρήτης. Πιο ενθουσιώδες κοινό, συμμετέχει, φαίνεται ότι ξέρει τι ακούει. Φυσικά, στην επαρχία το κοινό είναι πιο διαψασμένο, γι''αυτό και είναι πιο ανεβασμένη η φάση. Το κοινό της Αθήνας έχει προσωπική σχέση με το συγκρότημα και πλέον δε μπορεί ο κόσμος να διασκεδάσει, είναι όλοι σφιγμένοι. Σαν να υπάρχει λόγος που πρέπει να πάει στα live, για να δειχθεί ή επειδή πηγαίνει η παρέα. Το σημαντικό για ένα συγκρότημα είναι να παίζει και να νιώθει ωραία ενώ ταυτόχρονα ο κόσμος να διασκεδάζει.

- Αποδέχεστε τον χαρακτηρισμό αντι-σταρ;
Δεν νιώθουμε πολύ άνετα στην έκθεσή μας στον κόσμο. Σταρ αυτή τη στιγμή είναι να φαίνεσαι στα κανάλια, να δίνεις συνεντεύξεις και να μιλάς πολύ όμορφο. Να φαίνεσαι ότι ενδιαφέρεσαι και είσαι με το κοινό. Αυτό δε μας κάνει εμάς.

- Δε χάνεται όμως το κοινό σας μ''αυτην την κατάσταση;
Εμείς θέλουμε να βγούμε, αρκεί να πούμε τα πράγματα όπως θέλουμε να τα πούμε και η έκθεσή μας να είναι όπως πραγματικά είμαστε όχι να διαστρεβλώνεται η εικόνα. Και αν αυτό μας απομυθοποιήσει κιόλας δεν μας ενδιαφέρει. Ορισμένοι προσποιούνται, κρατάν μια απόσταση από τους άλλους, το παίζουν μυστήροι και γίνονται έτσι σταρ. Βαφτίζουν κάποιον "σνόμπ" όταν βλέπουν ανθρώπους κλειστούς που δεν έρχονται σε πολύ επαφή με τον κόσμο. Δε μας αρέσει καν η λέξη θαυμαστής.

- Η νεολαία όμως χρειάζεται πρότυπα ή είδωλα.
Είναι υπερβολική έννοια και εμείς δεν μπορούμε να παίξουμε αυτό το ρόλο. Θέλουμε να μας βλέπουν όπως πραγματικά είμαστε. Δε θέλουμε να καθοδηγούμε κόσμο. Είναι το σημείο που δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό μας σαν "αντι-σταρ".